Ik loop rond op de universiteit. Er heerst een opgewonden stemming. Iedereen praat over de regen. Die houdt maar aan: het regent inmiddels al wéken. Diverse collega's hebben al zandzakken voor de deur gelegd.
Daarna ben ik in een hotel. Ook daar is de regen het gesprek van de dag. Ineens maak ik me zorgen over ons eigen huis. Dat ligt tussen twee dijken, die op doorbreken staan. Ik drink een laatste glas te zoete limonade en reken af. Dan ga ik snel naar huis.
Zodra ik er ben beginnen we de spullen van beneden naar de zolderkamer te verplaatsen. Wat een hoop zooi hebben we eigenlijk! Op zolder probeer ik alle etenswaren, speelgoed, boeken, kleding, lps (!), fotoboeken en schilderijen in dozen te doen. Dan komen de lapjes, heel veel lapjes, dózen met lapjes. Zo schiet het niet erg op.
Lang dubben we over de piano. Al is-ie antiek, die krijgen we nooit naar boven. Dan maar laten staan en er het beste van hopen.
Tot slot bellen we de oudste: blijf maar bij je vriendinnetje, kom vooral niet naar huis. Het is hier veel te gevaarlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten