Het lijkt hier wel wat op de studentenflat waar ik mijn Utrechtse leven ooit begon: flats in meerdere verdiepingen. In de flat waar ik nu ben, is de onderste woonlaag een soort grote natte ruimte: rijen en rijen douches en toiletten. Althans, dat vermoed ik, want er zijn rijen en rijen witte kunststof deuren. Alles is trouwens wit, glimmend en superschoon.
Vanuit deze onderste laag blijk je ook te kunnen oversteken naar de andere flats in dit gebouw: er is een glazen klapdeur achterin deze witte ruimte waarachter ik de flat aan de andere kant vermoed.
Links achterin deze ruimte wil ik graag mijn luisterboek beluisteren. Maar rust om dat te doen krijg ik niet. Telkens lopen er mensen binnen, kletsen ze, klepperen de deuren, suizen de waterleidingen, rammelen ze aan de deur van het hokje waar ik rustig wil luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten