Ik heb een themamiddag georganiseerd voor collega's. Er wordt een heel grote groep verwacht, en daarom heb ik groots ingeslagen: bergen glanzende chocoladesoesjes, schalen afgeladen met fruit, wokken vol nasi, alles staat prachtig uitgestald op lange tafels.
Als iedereen binnen is, wil ik de bijeenkomst beginnen door een filmpje te tonen waarin collega's C en A optreden als een soort Bondgirls. Maar de mensen in de zaal blijven maar doorkletsen. Ik word een beetje ongeduldig. Met enige stemverheffing probeer ik de aandacht te trekken. Daar volgt me toch een partij commentaar op! 'Je moet je er niet mee bemoeien, we staan net lekker te praten.' 'Ga toch iets nuttigs doen en schenk me nog een kop koffie in!'
Dan word ik echt boos. Woedend roep ik: 'Jezus, wat zijn jullie kinderachtig zeg! Ik ga al, zoek het maar uit!' Dat maakt wel indruk. Een stel van de aanwezige collega's besluit dat we inderdaad aan de slag moeten. Met hen voer ik, midden in het geroezemoes van de verder doorkletsende rest van de groep, een geanimeerde discussie.
Na afloop van de bijeenkomst verhuis ik. Als ik na de verhuizing even langs het oude huis fiets om de post op te halen, wil de nieuwe bewoonster mij niet binnenlaten. Ze is zelf veel te druk bezig met het vullen van de GFT-bak met allemaal takken. 'Nu kan het echt niet. Je moet maar een afspraak maken voor een andere keer.' Beduusd druip ik af.
Door het raam zie ik de poes op de tafel klimmen om van de overgebleven chocoladesoesjes te snoepen.
1 opmerking:
HAHAHAHA schenk me maar nog een bakkie in.
Wat een leuke dromen heb jij zeg!!!
:-))
Een reactie posten