woensdag 17 september 2008

We staan voor de fietsenwinkel...



We staan voor de fietsenwinkel op de zeer brede stoep. Sjaak heeft zojuist een buitenband gekocht en vraagt zich af of hij hem ter plekke op zijn fiets zal zetten of toch maar niet.

Vijftig meter achter ons stopt een auto. De bestuurder vraagt in gebroken Nederlands de weg aan een jongen die op de stoep staat. Die kan hem niet helpen. Sjaak gaat naar ze toe en begint de man in de auto uit te leggen hoe hij op zijn bestemming moet komen. De man en Sjaak hebben moeite om met elkaar te communiceren, dus duurt het lang, zo ontzettend lang. Ik roep dat ik vast verder ga. Sjaak wuift dat dat oké is.

De eerste straat ga ik rechts, want daar moet het ergens zijn. Halverwege maakt de straat een scherpe bocht naar rechts. Net na die bocht bevindt zich aan de linkerkant, tussen de doodgewone rijtjeshuizen, een heel bijzonder pand. Vanaf de grond tot bovenaan de eerste verdieping is de linkerkant van het pand een heel groot boograam. Dan is er nog een prachtig gebeeldhouwde rand net onder de daklijst.

Snel zoek ik op Google op of we misschien in dit bijzondere pand moeten zijn. Hoewel er geen bordje 'te koop' op staat, staat het pand wel aangemeld bij Funda. En met een idioot lage prijs voor de ruimte die je ervoor krijgt. Wat een vondst!

Dan komt Sjaak er weer aan en zegt dat even terug aan de rechterkant van de straat het huis staat waar we voor zijn gekomen. We fietsen erheen. Het blijkt een hoekhuis, maar bij voorbaat vind ik het niks. Ik heb immers mijn hart een paar minuten geleden al verpand.

Net als we moed verzamelen om aan te bellen bij het bijzondere huis, gaat de wekker. Het interieur van het huis komt vast nog wel eens mijn dromen binnenglippen.

Geen opmerkingen: